KAHVE SEVDASI

bir kahvenin köşesinde buluşturdu hayat bizi

sanki hayal gibi

yasladık sırtımızı muhabbet izleri kalmış beyaz duvarlara

ne diyordu o sırada güven adıgüzel acaba

adı gibi o da güzel midir?

çaylar, tabii ki de ince belli

dediler muhabbet olur çay getirin

bir de küçük kurabiye geldi ama

bize onun da kırık olanı düşmüştü elbette

sevmezdik ki zaten biz

bir tek o yaparsa yerdik, sonra

sonra çok şey oldu

tuhaf bakışlar, tarifsiz gülüşler

olması gerektiği gibi değildi ama

sen şiirler yazmalıydın ben okurdum sana , sadece sana

oysa sen şiirler okudun salonlara

ben seni okudum, seni yazdım tüm satırlara

bir yağmur bekliyorduk o gün ama

hava bu toprak için fazlasıyla sıcaktı

ayrılık vakti çöken sis vardı

her bir yanına sinen bir de is

memleketin her toprağı candı ve

vardı her gözde bambaşka hayatlardan iz

sevda köpüklü acı bir kahve vardı masada

takdire şayandı tüm telveleri

güzel bir kızın ellerine yazılmış inci sözler vardı

 ve bir balığın cenaze töreni

akşam namazına müteakip kahkahalı hüzünler

bir kahve köşesinde buluşan hayatlarımız vardı o gün

iki şiir okuyup nefes alacak

korkmuştum dayanır mı ki kalbim bu kadar karanlığa

Hızır'ı gördüm saman kağıdında titrek gözlerimi açınca

seni düşlemiştim ben oysa

çay da bitti kurabiye de

ama bitmeyen bir muhabbet var içeride

çaydan mı şiirden mi senden mi hiç anlamadığım